Kees Wiese (oud-journalist)

* Utrecht, 23 April 1936 † Groningen, 18 Juni 2020

Kees was: politiek verslaggever, redacteur wetenschappen, columnist, auteur, amateur-fotograaf, wereldreiziger. Grote dossiers / primeurs waren: de zaak Aantjes, de zaak Ineke Stinissen, AIDS (nederlandse primeur en meerdere conferenties voor de GPD verslagen), eerste tevens laatste nederlandse ZuidPool expeditie, meerdere oceaan expedities met de Tyro (NIOZ / SOZ) Hij werkte o.a. in Zeeland, Den Haag en Groningen.

Hij was jarenlang actief lid van de raad voor Journalistiek. Daarnaast geestelijk vader van de Groninger Stichting voor Journalistiek (GSJ), de aanjager van de academische opleiding Journalistiek. Hij werkte o.a. voor het Vrije Volk, Nieuwsblad v/h Noorden cq Dagblad v/h Noorden.

Kees zat vol anekdotes en verhalen. Heb je zelf nog herinneringen aan hem of staat je nog een anekdote van hem bij, laat die dan gerust hieronder achter, dan delen we die met iedereen.

Hartelijk dank!
De familie van Kees Wiese
familie@keeswiese.com

Condoleances

Bericht plaatsen

Cees Vellekoop Juli 27 2020 22:53

Beter laat dan nooit. Kees was een heel bijzondere collega, die ik na zijn vertrek te weinig heb terug gezien. In de herinnering zitten nog discussies over een zinnig commentaar of een onderwerp dat uitgebreid in de krant moest. Hij was de moeite waard om het met hem eens of oneens te zijn. Condoleance, ook nu nog, zonen en Olga.

Janhuib Blans Juli 26 2020 17:11

Kees eerde het vak journalistiek. En hij nam regelmatig de tijd om uit te leggen waarom "de krant een meneer" is. Dat deed hij met het geduld van een meester tegenover een gezel. Twee maal hielp hij me uit de penarie. De eerste keer, eind jaren zestig, toen ik als onervaren redacteur van Sextant (maandblad van de Nederlandse Vereniging voor Seksuele Hervorming met toen een oplage van 250.000 exx) parmantig de ambtenarentribune van de Tweede Kamer op liep om toelichting te vragen tijdens een debat over abortus. Ik werd door een suppoost in mijn nek gegrepen en dreigde verwijderd te worden. Een journalist met een geweldige bos haar sprong voor me in de bres. Dat was Kees. Die geste ronde hij af door me, met die roestbruine stem van 'm, uit te leggen hoe een journalist verwacht wordt zich te gedragen. De les eindigde met een relativerende disclaimer: "Maar als je een primeur op het spoor bent of in tijdnood bent gelden al deze regels niet. Zo herinner ik me..." gevolgd door een van zijn vele prachtige anekdotes die altijd de romantiek van het vak, het handwerk, benadrukte.
Midden jaren tachtig, ik werkte inmiddels als sociaalpsycholoog en epidemioloog aan de UvA en in de Volksgezondheidssector, was ik in mijn vrije tijd onbezoldigd redacteur van het maandblad AidsInfo (oplage 45.000 exx.). Het was me duidelijk geworden dat het eeuwige foldertjes poepen over Veilig Vrijen en Aids z'n beperkingen had en een onderschatting liet zien van de ontvangers in de doelgroep homo's. AidsInfo was een zeer journalistiek product met bijna maandelijkse primeurs die tientallen malen Kamervragen opleverden. We hadden het regelmatig aan de stok met Aids-autoriteiten. Er was een probleem: het blad werd gefinancierd door VWS en dat was voor beleidsbobo's reden te dreigen het subsidie in te trekken als we niet opschreven wat ons gedicteerd werd. Kritiek werd niet gewaardeerd. En het feit dat wij via een illegale dataverbinding met de USA (het internet zoals we het nu kennen bestond nog niet) wetenschappelijke artikelen reeds in populaire vorm samengevat publiceerden, nog voor de specialisten de tijdschriften op het bureau hadden gekregen, schiep ook geen band. Op een persconferentie ontmoette ik Kees weer, herkenbaar aan zijn nog steeds wilde bos haren. Hij was onmiddellijk bereid te helpen, schreef een reglement voor een Redactie Advies Commissie, legde aan bestuursleden van de uitgevende stichting uit hoe naar journalistiek moest worden gekeken en hielp met een kei, keiharde veroordeling een voorzitter opstappen die zijn oren naar de Aids-autoriteiten liet hangen.
Tijdens een hele serie Internationale Aidsconferenties in alle delen van de wereld heb ik Kees aan het werk gezien. In een piepklein notitieboekje priegelde hij een serie steekwoorden, belde "de steno" bij de krant en op dicteersnelheid kwamen dan piepgave zinnen uit zijn mond. Ophangend zei hij dan schouderophalend: ""Vandaag veel onzin gehoord, ik heb het maar op 200 woorden gehouden”. Kees leerde me elk overbodig woord te schrappen, maar o, wat is dat toch moeilijk.

Anne koers Juli 10 2020 13:29

Gecondoleerd

José van Dijck Juli 5 2020 15:01

Kees is niets minder dan de Founding Father van de academische opleiding Journalistiek aan de RUG. In 1991 heeft hij deze opleiding in de steigers gezet. Ik was de eerste docent en iedere week kwam Kees even kijken hoe het met "zijn" clubje ging daar aan de Oude Kijk in 't Jatstraat. Ieder jaar groeiden we weer, en als een ware vader betaamt, was hij trots op z'n creatie. Zonder Kees (en met hulp van Doeko, Rob en Hans) was de opleiding er nooit gekomen. We hebben altijd contact gehouden en met diep respect nemen we nu afscheid van een groot voorvechter van de journalistiek die ook zo'n innemende en zachtaardige burger was. Rust zacht, Kees.

Fred Vermeulen Juli 4 2020 17:02

Kees was in 1964 mijn collega op de redactie van Het Vrije Volk, editie Groningen, die mijn journalistieke loopbaan redde. Als leerling-journalist was ik afgewezen door de redactiechef aldaar. Daar was Kees het niet mee eens. Hij adviseerde mij een aantal bekende Groningse musici te interviewen.
Tot zijn en mijn verbazing plaatste de chef alle interviews in de Groningse HVV editie.
Kees:" En Fred, stuur ze nu als sollicitatie-bijlage naar kranten waar je zou willen werken." Dat deed ik en drie kranten nodigden me uit. Ik kon kiezen.
Kees is nooit uit mijn geheugen geweest.

Dick Papousek Juli 4 2020 15:45

Vermoedelijk heb ik Kees leren kennen toen de Groningse universiteit een aantal verslaggevers van het (toen nog) Nieuwsblad van het Noorden wat lezingen mocht voorschotelen. Kees was één van de deelnemende journalisten en hoewel wij elkaar vrijwel nooit meer gezien hebben bleef het contact in stand, sporadisch. Van zijn prachtige foto's op wenskaarten waren me altijd dierbaar en ik denk met warmte en weemoed aan hem terug.

Team Thuiszorg Comfort Juli 4 2020 6:56

Beste familie van Kees,

Namens ons gehele team onze oprechte deelneming.

Met vriendelijke groeten,

Team Thuiszorg Comfort

Henk Hellema Juli 2 2020 21:31

Beste familie,

Gecondoleerd met het overlijden van Kees.

Kees was een markante persoonlijkheid. Ik leerde hem kennen, omdat ik de overstap wilde maken van de wetenschap naar de wetenschapsjournalistiek. In Huis De Beurs in Groningen vertelde hij me, dat hem dat niet zo'n goed idee leek. Ik werd het toch, bouwde een goede relatie met Kees op en dankzij hem kon ik ook schrijven voor (toen nog) het Nieuwsblad van het Noorden, weliswaar indirect via de GPD. Ik kan me nog goed herinneren, dat ik hem mijn eerste stukje liet lezen, bij hem thuis in de Turftorenstraat, rond een uur of acht 's avonds, met zijn twee kleine kinderen min of meer slapend onder de tafel. Kees was een gedreven journalist, kritisch, en daarnaast een beminnelijke man die zijn eigen weg volgde. Lang heb ik nog jaarlijks een nieuwjaarskaart van hem ontvangen, steeds een foto uit een exotisch oord.
Een bijzonder mens is heengegaan.

Ronald Schokker Juni 27 2020 14:03

Beste familie Wiese,

Gecondoleerd met het verlies van Kees. Hij heeft tegen alle verwachtingen in de respectabele leeftijd van 84 bereikt.

Hij had een succesvol leven als journalist, schrijver en amateurfotograaf en heeft op die manier zowel regionaal als landelijk bij velen een onuitwisbare indruk achter gelaten.

Sterkte gewenst.

Ronald, Nina en Taran Schokker
Cambridge (voorheen Groningen).

Cees Beikes Juni 26 2020 8:42

Gecondoleerd, Cees 2

Ans van der Es Juni 25 2020 13:55

Lieve familie ,

Hierbij wil ik jullie condoleren met het verlies van jullie vader en Olga met het verlies van de vader van de kinderen. Sterkte de komende tijd.
Lieve groeten van jullie kleuterjuf van de “ Klimroos “ aan de Agricolastraat. Ans van der Es.

Gertien van Rhijn Juni 24 2020 20:56

Lieve mensen
Kees was jarenlang mijn buurman: aan de andere kant van de heg, waar hij op het laatst nog nauwelijks bovenuit kwam
Een bijzondere persoonlijkheid !!
Zo zal ik me hem blijven herinneren.
Een bijzonder mensch!

Ger van Gelder Juni 24 2020 17:15

Kees is klaar. Dat is heel plausibel na zo'n lang leven vol activiteit, vooral inhoudelijk journalistiek. Waarvan vele jaren gedeeld met Olga.

De eerste keer dat ik Kees beleefde, was ongeveer mei 1967 in de achtertuin van een meneer Drenth aan de Meerweg in Haren. Hij was toen beginnend journalist van of Het Vrije Volk of al het Nieuwsblad van het Noorden. Ik was toen nog slechts 18 jaar en kwam het verzamelde journaille meedelen dat mijn voetbalclub GRC in augustus van dat jaar een wedstrijd zou spelen tegen een legerelftal van het Israëlische Nachlie-El. Ik was vergezeld van toenmalig GRC-trainer Bram van der Hoeven, oud-prof van GVAV. Dat team kwam naar Nederland na de eerder dat jaar door Israël gewonnen 6-daagse oorlog tegen een geallieerd Arabisch leger. Bij wijze van beloning. Dat hield de gemoederen destijds nogal bezig en die meneer Drenth had de trip in Nederland geregeld, waaronder dus een bezoek aan Groningen.

Kees deed daar doordacht kond van, zeker toen Bram van der Hoeven meldde dat de toen bekende scheidsrechter Leo Horn (van Joodse afkomst) de wedstrijd zou leiden. Hetgeen overigens nog wel geregeld moest worden, maar het lukte. De wedstrijd in augustus in het aloude Stadspark trok 1.000 toeschouwers, werd door GRC met 4-1 gewonnen, na afloop ontvangst door burgemeester Berger etc. Kees deed verslag.

In 1970 trad ik als gesjeesd rechtenstudent toe tot de NvhN-redactie en ben dus 30 jaar lang collega van Kees geweest tot ik in 2000 overstapte naar het zakenleven. Samen met Olga was Kees in de '60er jaren al café bevriend geraakt met mijn ouders Herman en Lil. Het speelde zich vooral af bij het historische etablissement van Henk Wolthoorn in de Turftorenstraat waar mijn vader aan de overkant de zaak Electro Service dreef. Zij koesterden de lange avonden. 'Met Kees en Olga kun je een inhoudelijk en vooral geestig gesprek hebben,' kregen wij regelmatig te horen als wij vroegen waar het toch allemaal over ging tot sluitingstijd. Daar deden we het dan maar mee.

En zo ook herinner ik mij Kees van die 30 jaar collegialiteit NvhN. Altijd bedachtzaam, relativerend en humoristisch. Mijn enige academische graad heb ik ook te danken aan Kees die in de jaren 70 een semi-academische journalistieke opleiding organiseerde bij de RUG. Kees was een der examinatoren. Hij moet mij gematst hebben.

Dank je dat ik je mocht beleven, Kees.

Klaar, het is je gegund.

Jan Louwes Juni 24 2020 12:00

Goh, Kees Wiese. Ik zie hem nog zo voor me toen ik als kind met mijn vader, die ook bij het Vrije Volk werkte, in de Stoeldraaierstraat zag staan, samen met de fantastische kunstenares Olga Wiese. Olga heeft ook na de scheiding van Kees altijd de naam Wiese aangehouden. Dat zegt genoeg over de diepe vriendschap en liefde die altijd tussen hen is gebleven. Later in 1980 kwam ik hem weer tegen bij Nieuwsblad van het Noorden. ,,Zo jongen, toch ook maar het krantenvak in, doe je best’’, is wat hij zei. Ben ik nooit vergeten. Later zag ik hem nog regelmatig bij mijn ouders. Leeftijdsgenoten, en ze konden het goed met elkaar vinden. Kees vond het prima voor me dat ik later naar de Winschoter Courant ging. Vond hij ook een geweldige krant, maar Kees bleef het Nieuwsblad trouw. Kees ‘Einstein’ Wiese, zoals ik hem altijd noemde, een inspirerend en lief mens.
Ik zal je missen Kees.

Ger Dullens Juni 23 2020 22:47

Als collega in de Raad voor de Journalistiek herkende ik in hem de echte vakman met wie je snel op een lijn kwam. In de week waarin de overlijdensberichten van Aad van den Heuvel en Tineke Verburg ons bereikten, opnieuw een verlies van een generatielid, een veelzijdige journalistieke ambachtsman die het vak in de praktijk heeft moeten leren.

marjolein wagter Juni 23 2020 22:01

Lieve familie, ik heb nog altijd een sinterklaasgedicht waar in kees mij prees om de houten billen bij pjotr achter op de brommer. Ik koester fijne herinneringen aan deze excentrieke lieve man. sterkte met het verlies van een mooi mens

Marijke Hillegonda Wilgenhof Juni 23 2020 15:13

Ik ben blij dat Kees ook een paar keer mee naar Norg is geweest. Ik heb hem geholpen in de wildwaterbaan. Hij kon er maar geen genoeg van krijgen. Samen draaiden we rondjes.

Hans Wilbrink Juni 23 2020 13:58

Gecondoleerd allemaal! Dit was wel even schrikken. Ik wist wel dat hij op het eind liep, maar dit was wel heel snel. Ik zal me hem zéker blijven herinneren als een aimabele, rustige man, altijd opgewekt en vriendelijk. Wat een gemis dat hij er niet meer is. Een zeer markant persoon bij onze zwemclub, hij was er altijd ondanks dat hij slecht ter been was. De familie nogmaals gecondoleerd en veel sterkte.

John en Tiny Bleeker Juni 23 2020 10:34

We vonden het altijd erg dapper als Kees die slecht ter been was kwam zwemmen bij onze naturistische zwemclub NZG. Hij was altijd goed gemutst en zwom zn baantjes en als laatste even lekker in het wat warmere pierebadje.
Het koffiedrinken daarna vond hij altijd geweldig. We herinneren hem als een op en top naturist en onze collumschrijver. We wensen familie en vrienden veel sterkte. We zullen hem missen.

Richard Brouwer Juni 22 2020 23:15

Wat ging dit snel. Kees was een dappere en betrokken zwem-maat, heb hem leren kennen als een aardige man met een rijk journalistiek verleden.
Gecondoleerd, familie en vrienden.

HANS RENDERS Juni 22 2020 22:32

Gecondoleerd met het heengaan van Kees, een man die het hart op je juiste plek had. Jarenlang heeft hij zich ingezet om van de academische opleiding Journalistiek van de Rijksuniversiteit Groningen een succes te maken. Ik bewaar warme herinneringen aan Kees, vanwege zijn onbaatzuchtige hulp als je een beroep op hem deed en de gezellige sessies bij De Beurs of andere plaatsen waar hij een graag geziene vriend was.

F.enA.Viersen Juni 22 2020 20:12

Gecondoleerd met het overlijden van Kees.

Leo Pronk Juni 22 2020 17:07

Het is lang geleden, meer dan 50 jaar, Het Vrije Volk Groningen, luis in de pels van het Nieuwsblad, maar ik zal hem nooit vergeten, HVV-collega Kees Wiese. Jammer dat hij er niet meer is maar goed om te horen dat hij de gemiddelde leeftijd van de journalisten van toen ver heeft overschreden.
Familie gecondoleerd, ongetwijfeld ook namens vriend Frans ‘Zorba’ van der Wilt.
Leo Pronk

Jan Louwes Juni 22 2020 13:48

Als leerling Rotatiedrukker werkte ik bij HET VRIJE VOLK. Hoek Stoeldraaierstraat/Soephuisstraatje. Hoewel een rooie krant was er toch een oneindig verschil tussen de heren redacteuren boven en wij die in de kelder van het gebouw de krant mochten drukken.
Behalve voor Kees Wiese. Die bezocht ons regelmatig en was niet te beroerd ons te helpen met de zware papierrollen in de rotatiepers.
Kees was niet alleen een goede journalist maar ook een vriend van ieder bij de krant. Daarom stonden wij ook altijd klaar als Olga de kinderwagen gesmeerd of gerepareerd moest hebben. Dat deed je voor een vriend/collega.

Doeko Bosscher Juni 22 2020 12:29

Gelukkig heb ik Kees vorig jaar nog opgezocht aan de Van Ketwich Verschuurlaan. Ik zou er eeuwig spijt van hebben als ik het had nagelaten.
Hij was wat ouder, jazeker, maar had dezelfde scherpe geest en de mooie, warme, doorleefde stem van vroeger. Feilloos was zijn herinnering aan wat we ooit samen hadden beleefd.
Wat een geweldige man was hij. Aardig, menselijk, in alles geïnteresseerd, gedreven. Een groot verlies voor de wereld dat hij niet meer onder ons is.

Huub Wijfjes Juni 22 2020 12:19

Kees was de drijvende kracht achter de academische opleiding voor journalisten aan de Rijksuniversiteit Groningen. Hij heeft zich in de jaren tachtig en negentig onvermoeibaar het vuur uit de sloffen gelopen om een opleiding die met bijna niets begon uit te bouwen tot een volwaardige opleiding. Ik herinner me hem als altijd optimistisch, onconventioneel en een groot hart voor de onafhankelijke en kritische journalistiek. Inmiddels hebben vele generaties journalisten in opleiding van zijn bouwwerk geprofiteerd en heeft de journalistiek daardoor de kwaliteitsimpulsen gekregen die Kees noodzakelijk vond.

Rob Zijlstra Juni 22 2020 12:02

Gecondoleerd.

Toen ik bij het Nieuwsblad van het Noorden kwam werken, Zuiderdiep, eind jaren tachtig, was Kees al een oude rot in het vak. Van hem leerde ik wat ik nog altijd toepas in mijn journalistieke werk. Ik citeer Kees: ,,Robbie, wat onzin is, moet onzin heten.''

Rob Zijlstra

Thomas van 't Hoog Juni 22 2020 11:44

Ik denk aan een aquarium als ik aan Kees denk. Een beetje gek, maar ik vond als kind het grote tropische aquarium bij Kees thuis erg interessant. Het geluid van die bubbels erbij, ik weet het nog precies. Ik denk dat je Kees altijd als buurman wilt hebben, een erg relaxte man in mijn herinnering.

Trudy Lohmann Juni 21 2020 22:32

Beste familie, gecondoleerd met het verlies van Kees.

Kees was een markant lid van onze zwemclub, betrokken, ondernemend en volhoudend. Hij deelde met ons wat hij schreef, in korte of in lange vorm en zijn productiviteit was ongelofelijk. Hij had geen tijd te verliezen. In onze nieuwsbrief had hij een column, Verslachjes genoemd, en dankzij zijn hoge productie hebben we er nog een paar op voorraad. Wat ik zo in hem waardeerde was dat het bij Kees nooit bij woorden bleef, hij kwam in actie waar hij het nodig vond en klom dan in de pen om van zich te laten horen.
Hij zij altijd, als je iets wilt bereiken, moet je lawaai maken, van je laten horen!
En hij bleef beleefd. Als ik Kees door de telefoon sprak viel mij zijn stem op, zo'n mooie stem, geschikt voor radio af televisie.
Sterkte allen.

Ralph Wijnmaalen Juni 21 2020 22:27

Beste Olga, Pjotr, Filiber en Filidor,

Via Anna (Puschi) uit Hamburg hoorde ik van het overlijden van Kees.
Gecondoleerd met dit verlies.
Ik zal me hem blijven herinneren als onze buurman in de Turftorenstraat. Een bijzondere man.
Ik wens jullie allen sterkte met het verwerken van dit grote verlies.

Groetjes, Ralph sr.

Arthur en Paula Juni 21 2020 17:21

Kees kwam in het dorp wonen toen ik 5 was en ik speelde vaak met Filidor en Filiber.
Omdat hij aan de muur naast de reisfoto’s onder andere speren, maskers en een olifantenstaart had hangen werd Kees in mijn fantasie een soort combinatie tussen Indiana Jones en Kuifje (ook reporter). Dat beeld is altijd een beetje blijven hangen.
We mochten eens in de volvo met Kees mee naar een overstroomde polder toen hij daar voor de krant heen moest; het bleek iets minder avontuurlijk dan de Indiana Jones films, maar toch.
Ik herinner me zijn zelfgemaakte patat met appelmoes, zijn monologen als we mee reden in de auto. En dat hij veel lachte.

Bert Boekschoten Juni 21 2020 15:59

Een halve eeuw lang gespard met en genoten van Kees, het wetenschappelijk geweten van het Nieuwsblad. We deelden grote ervaringen tijdens de Vermaning-affaire, de opzet van de opleiding Journalistiek en de Snellius II expeditie. Kees blijft mij bij.

Erik van 't Hoog Juni 21 2020 14:33

Dag Pjotr, Filibert, Filidor, Olga en partners,

Gecondoleerd met het weggaan van Kees. Hij was een vasthoudend man met pitbull-achtige trekjes. Essentiele eigenschappen voor een goed journalist.
Kees was, sinds 1988 onze buurman aan de Aldringaweg in Feerwerd. Ik herinner me nog goed de prachtige dag dat Kees met weinig om het lijf in de tuin verbleef en twee bejaarde vrouwtjes met bloemetjesjurken met de fiets aan de hand dachten dat het pad verder liep.
Bij het ontwaren van een relaxte Kees maakten de geschokte dames een sprongetje van schrik alvorens het hazenpad te kiezen. Daarna bevestigde Kees, altijd begaan met de gezondheidstoestand van bezoekers, een bordje aan de schuur, waar zijn deel van het pad begon, met de tekst "Betreden op eigen risico".
Dat jullie elkaar mogen vasthouden de komende tijd.

Erik van 't Hoog.

Roderick Juni 21 2020 12:59

Filidor, Filiber en Pjotr,

Wat een droevig nieuws. Gecondoleerd en veel sterkte de komende tijd!
Als ik aan jullie vader denk, is het eerste wat me te binnen schiet dat ik hem voor een basisschool opdracht heb geïnterviewd en dat ik heel erg onder de indruk was van zijn Antarctica verhalen en foto’s. Een heel bijzondere man!

bert van eijck Juni 21 2020 12:53

Beste familie,

Kees heb ik op de redactie van Nieuwsblad van het Noorden leren kennen als een uitmuntende journalist en een aimabel mens met een vriendelijk woord voor iedereen. Het toeval wil dat ik zijn vader, drs. Wiese, als wethouder in Hoorn heb leren kennis als toenmalig journalist van het Noordhollands Dagblad. Daar was Kees dan verrast door.
Veel sterkte familie.
Bert van Eijck, gepensioneerd journalist NvhN.

Arno van der Heyden Juni 21 2020 11:56

Beste Olga, Pjotr, Ingrid, Filidor, Marlene, Filiber, Juliane, Milo en Alia,
Ik heb Kees slechts een paar maal mogen ontmoeten als 'de vader van'. Een bijzondere man. Dat was meteen duidelijk. Van harte gecondoleerd met jullie verlies.
Arno

Rose Hoogland Juni 21 2020 8:48

Dag lieve Kees.
Leuke herinneringen aan je, lang lang geleden.

Dick en Masja Dalmolen Juni 21 2020 8:45

Beste familie, gecondoleerd met het overlijden van Kees. Een journalistieke vakman eerste klas en bovendien een heel sympathieke collega op de redactie van het Nieuwsblad van het Noorden. Voor jullie veel sterkte de komende tijd.
Met vriendelijke groeten, Dick Dalmolen

Anke en Dick Juni 21 2020 1:31

Van 1977 tot 1980 waren we bijna buren in de Turftorenstraat. Via Pjotr leerden we Kees kennen. We genoten van zijn mooie verhalen en zijn bijzondere en wijze kijk op zaken. Hij laat veel achter maar toch zal het leeg zijn zonder hem. We wensen jullie allen sterkte.
Liefs Dick & Anke

Harry Niehof, Lucie Besselink Juni 20 2020 20:31

Beste familie, gecondoleerd met het overlijden van Kees. We zijn ons er altijd van bewust dat hij hier heeft gewoond. We zullen goed op zijn voormalige huis passen.

Harry Niehof, Lucie Besselink

Rense Rozeboom Juni 20 2020 14:02

beste familie, gecondoleerd met jullie verlies.

Ik heb Kees leren kennen als een enthousiaste, positieve man, die ook wel graag de boel een beetje wilde 'opporren'.

We hebben het een jaartje geleden nog gehad over een te schijven stuk over zijn woning. We hebben beiden iets met "het Burgemeestersflat". Dat zal nu niet meer worden geschreven.

Heel veel sterkte gewenst.

Willeke Schott Juni 20 2020 13:35

De terreur van de vriendelijkheid
Als oud secretaresse van de hoofdredactie van het Nieuwsblad van het Noorden riep ik dat regelmatig tegen Kees. ‘Ik heb het te druk’ maakte geen indruk als Kees weer eens met n grote klus kwam voor o.a. het opstarten van de Academie voor de Journalistiek
Hoe je ook mopperde, Kees bleef altijd aardig, Kees...
Vaarwel

Johan Van der Dong Juni 20 2020 13:31

Pjotr en familie heel veel sterkte in de komende tijd. Kees schreef sterke stukjes het bundelen waard. Leuk om te lezen dat hij de kunst een warm hart toe dichte door zich er op deze manier voor in te zetten net als al die andere dingen die hij voor de samenleving gedaan heeft Heel veel sterkte in de komende tijd Groet Johan

Catharina Hoogervorst-Moors Juni 20 2020 12:15

're: Uw brief dd.
Geachte ..,
Dit moet een vergissing zijn .
Hoogachtend,'
Wat heeft Kees mij met dat briefconcept een grote dienst bewezen.
Vele verhalen en genoeglijk gedeelde tijd met Kees - hopen herinneringen om te koesteren.
Catharina

Tom Hageman Juni 20 2020 11:10

Alles eindigt onvermijdelijk in herinnering en Kees heeft daar diepe sporen getrokken.
Naast journalist was hij ook activist en met veel succes. In de zeventiger jaren schreef hij voor de Beroepsvereniging van Beeldende Kunstenaars de nota “Mijn zoontje van 7 kan het beter” over ‘s lands kunstbeleid en dat viel zo goed in de Tweede Kamer dat het de wegbereider werd voor de landelijke kunstuitleen - dank zij een amendement op de begroting van de minister van Cultuur. Hij liet diezelfde minister een tentoonstelling openen in perscentrum Nieuwspoort, pas tijdens de introductierede begreep de minister, Harry van Doorn, dat het kunstenaars betrof uit gemeenten die weigerden om de Beeldende Kunstenaars Regeling uit te voeren. Hij organiseerde ook in de Tweede Kamer de Monumentenclub, die er in slaagde om achter alle ruggen om de Groninger Synagoge - die op punt van afbraak stond - op de monumentenlijst te zetten. Kees verstond het politieke handwerk als geen ander. Zelf weigerde hij alle credits, bleef liever uit de schijnwerpers, maar hij kreeg in de schaduwzone van alles voor elkaar. Een herinnering vol hulde.

Maaike Viersen Juni 20 2020 10:56

Lieve familie, gecondoleerd met het verlies van jullie Kees Wiese. Heel veel sterkte gewenst. Dat er liefde voor jullie mag zijn en warmte! Liefs, Maaike Viersen, Marten, Folkert en Hannah.

Borg de Nobel Juni 20 2020 9:56

Gecondoleerd allemaal,

Ik herinner me Kees als een heel grappige buurman, hij zat vol weetjes en kon heel grappig uit de hoek komen, leuke herinneringen uit mijn jeugd als buurmeisje van Pjotr, zoals toen hij even meedeed met onze fotostrip in de Blauw Geruite Kiel van Vrij Nederland.
Veel sterkte allemaal

Groeten, Borg

Laat hier je condoleance, herinnering of anekdote achter